Alasdair Sandford, euronews:
“Johannesburg’dan Bruce Whitfield bugün konuğumuz olacak. Kendisi, 20 yıl önce Güney Afrika’da beyaz azınlığın yönetimini sona erdiren olayların olduğu dönemde en önemli radyo habercilerinden biriydi. Nelson Mandela’nın ölümünün ardından bugün ülkede nasıl bir hava vardı?”

Bruce Whitfield, Talk Radyo 702 – Johannesburg:
“Bugün Güney Afrika halkı çok üzgün ama bu habere belli bir zamandır zaten hazırlıklılardı. Evet büyük bir üzüntü var ama ayrıca kutlamalar da yapılıyor. Çünkü Mandela geriye kutlamaya değer bir ülke ve değerler bıraktı ve dün gece arkamda gördüğünüz yere yakın bir yerde de vefat etti. Buraya çocuklar çiçek getiriyor ve insanlar şarkı söylüyor.”

euronews:
“Güney Afrika, hapishaneden salıverilmesinden sonra bile sivil savaşın eşiğindeydi. Mandela ülkeyi bu durumdan kurtarmak adına neler yaptı?”

Bruce Whitfield:
“Aslında herşeyin başlangıcı Güney Afrika Komünist Partisi lideri Chris Hani’nin Nisan 1993’te suikaste kurban gitmesiyle başladı. Bunu yapanın, Polonyalı bir göçmen olduğu söylendi. Bu olay ülkeyi iç savaşın eşiğine getirdi. Zamanın cumhurbaşkanı De Klerk o akşam saat 8’de sükunet için yalvaran Nelson Mandela için televizyona çıktı. Mandela’nın lider özelliği o anda ön plana çıkmıştı. Hani’nin ölümüne sebep olan ihbarı beyaz bir komşusunun yaptığını kanıtladı. Bu andan itibaren ülkede tansiyon düşmeye başladı. Cumhurbaşkanı olmamasına rağmen ülkeyi kaosun eşiğinden kurtardı ve müzakereye dayalı bir çözümün öncüsü oldu. Ardından Nisan 1994’te seçimler yapıldı ve Mandela yönetime geldi.”

euronews:
“Göreve geldikten sonra herşey ne ölçüde değişti? Mandela, Güney Afrika’ya nasıl bir miras bıraktı?”

Bruce Whitfield:
“Sanırım Nelson Mandela ülkenin şu anki durumundan pek de memnun değildi. Çünkü Güney Afrika’da ırksal ayrım hala bitmiş değil. 20 yıl öncesine göre çok daha entegre oldu tabii, ama zengin ile fakir arasındaki uçurum bugün çok daha büyük. Nüfus arttı ama Mandela’nın umduğu derecede fırsat eşitliği sağlanamadı. 1994’teki beklentileri henüz daha gerçekleşmedi. Bugün yapılması gereken 20 yıllık bu mirasa sahip çıkmak ve onun temelinde birşeyler inşa etmeye çalışmak. Bu bence çok acil, çünkü çalışan kesimde büyük bir memnuniyetsizlik var ve etnik ayrımcılık ülkede hala çok belirgin. Bu yüzden Mandela’nın bıraktığı mirası önümüzdeki 20 yıla taşımamız gerekiyor.”