Ne telefona gidiyor elim
Ne farkındayım günün güneşin
Heryanım nazlı gülüşün, gül yüzün
Görmez oldum senden başka
Hiçbirşeyi iki gözüm

Ki ben
Ne yol ne iz bilmiyorum

Sanki liseliyim toyum
Seviyorum sonunda itiraf ediyorum
O kadar temiz ve sahi
Öpmeye bile kıyamıyorum

Ki ben…

Neredeyse inanmazdım
Aşk tenlerin seçimiydi
Geçici ateşiydi
Gelip vurdu tam hedeften
Bu saatten sonra olacak iş miydi?

İnansaydım yanar mıydım?
Kalır mıydım savunmasız, çaresiz çocuk gibi
Tatmasaydım o zamanda
Yaşamış sayar mıydım kendimi adam gibi